Podłogi z żywic do każdego wnętrza
Nowoczesne żywice epoksydowe uatrakcyjniają nowoczesne wnętrza i dają projektantom narzędzia oraz pole do nieograniczonej innowacyjności.
Posadzki epoksydowe stosuje się je od kilku dekad. Z powodzeniem zastępowały impregnaty do betonu, z którego wykonywano podłogi w halach przemysłowych w połowie XX wieku. Dziś nierzadko występują w projektach budowlanych dotyczących obiektów mieszkaniowych i użyteczności publicznej.
Stosowane są w trzech kategoriach rozróżniających gradację warstwy użytkowej:
− podłogi cienkowarstwowe
− podłogi średniowarstwowe
− podłogi grubowarstwowe − posadzki o grubej warstwie zawierają oprócz żywicy wypełniacz mineralny w postaci piasku kwarcowego. Takiego samego jak do produkcji szkła.
Nie ulega wątpliwości odporność na rozpraszanie sił występujących podczas eksploatacji.
Podłogi wykonane z epoksydów mają:
− zadowalający próg wytrzymałości na ścieranie
− wysoką trwałość na presję statyczną
− nadzwyczajną skuteczność w rozpraszaniu sił dynamicznych, czyli udaru (związane z akcjami wywołanymi spadającymi przedmiotami).
Rozpatrując posadzki żywiczne w kategorii metod aplikacji, rozróżnia się trzy typy:
− posadzki samorozpływające
− posadzki szpachlowe nakładane narzędziami używanymi do prac wykończeniowych.
− posadzki antypoślizgowe zawierające surowiec mineralny w postaci piasku kwarcowego.
Do zamknięcia procedury zastosowania żywicy epoksydowej potrzebny jest utwardzacz:
− utwardzacze bezwodnikowe − bezwodniki kwasowe nadają żywicom pożądanych właściwości.; utwardzony materiał odporny jest na działanie podwyższonej temperatury, sam proces utwardzania musi zachodzić w temperaturze od 100 do 180 stopni Celsjusza.
− utwardzacze aminowe − alifatyczne aminy służą do utwardzania bez konieczności podwyższania temperatury, tak zwane utwardzanie na zimno, optymalnie zachodzi w temperaturze pokojowej.
− utwardzacze o strukturze silnie rozgałęzionej − hiperrozgałęziona struktura nadaje specyficznych właściwości tym ciekawym związkom chemicznym; np. zmniejszona lepkość pozwala na stosowanie ich do żywić używanych do odlewów w formach, a silnie rozgałęziona struktura polepsza usieciowanie żywicy.
